Getariako udala

Getariako udala
1996ko urriaren 29an izandako Udal Plenoan onartu eta 1996ko azaroaren 8an Gipuzkoako Aldizkari Ofizialean argitaratutako eta ondorengo aldaketa 1997ko apirilaren 10ean izandako Udal Plenoan onartu eta 1997ko uztailaren 16an Gipuzkoako Aldizkari Ofizialean argitaratutako «Hirugarren Munduarekin lan egiten duten talde eta erakundeei dirulagun­tzak bana­tzeko Erregelamendua»rekin bat etorriz, udalak 2010 ekitaldirako deialdia egiten du, honako baldin­tzen arabera:

— Hirugarren Munduarekin lan egiten duten herriko talde, per­tsona eta erakundeen­tzat 14.000,00 ¤ko kopurua ezarriko da.

— Hirugarren Munduarekin lan egiten duten gobernuz kanpoko erakundeen­tzat (Gipuzkoan bertan delegazioa dutenak) 6.000,00 ¤ko kopurua ezarriko da.

Ordenan­tza honetan aurreikusitako dirulagun­tzak lortu ahal izateko eskaerak, Gipuzkoako Aldizkari Ofizialean erabaki hau argitaratu eta 20 egun naturaleko epe barruan aurkez daitezke

http://www.ongdeuskadi.org/eu/de_interes/convocatorias_view.php?id=229

laguntza

Amezketako Udalak 2011n kultur arloko ekimenetara bideratuko dituen diru laguntzak onartu ditu. Herriko eragileei dagokienez, Guraso Elkarteak 1.000 euro jasoko ditu, Pilota Eskolak 4.133 euro, Bertso Eskolak beste 1.000 euro eta Musika Eskolak 500 euro. Jai ba-tzordeari 36.000 euro emango zaizkio eta Ugarteko jaiak antolatzeko 5.250 euroko partida onartu da.
Kultura arloko gainontzeko diru laguntzen artean, Kilometroak'11rako 600 euro onartu dira, Nafarroa Oinezerako 225 euro, Herri Urratserako beste horrenbeste eta Korrikarako eta Ehumilarako 500na euro. Horiekin batera, Hirugarren Mundurako laguntzen artean, 6.400 euro Nepalgo proiektu batera bideratuko ditu Amezketako Udalak.
http://www.diariovasco.com/v/20110104/tolosa-goierri/amezketako-udalak-euro-emango-20110104.html

Hirugarren Munduko diseinua herrialde garatuak erreskatatzeko

Carolina Vallejo Design for the First World proiektuko sortzaileak azaldu bezala, irribarrea ateratzen zaigu Hirugarren Munduko herritarrek Lehen Mundurako konponbideak diseinatuko dituztela pentsatzen dugunean, baina zergatik izan beharko luke barregarria? Herrialde pobreetarako pentsatuta dauden garapenerako proiektu asko mendebaldeko herrialdeetako ereduan oinarrituta daude, eta ez dugu kontuan hartzen eredu hori ez dela perfektua, ezta gutxiagorik ere. Lehen munduan ere hainbat arazo ditugu: biztanleriaren zahartzea, elikagai produkzioa eta elikadura nahasteak, etorkinen integrazioa, iraunkortasuna eta kontsumo gehiegikeria, esaterako. Design for the First World lehiaketak garapen bidean dauden herrialdeetako artista, diseinatzaile, arkitekto eta ingeniariei proposatu die irtenbideak gara ditzatela arazo horiei konponbidea emateko.

Ekimen horrek helburu praktiko bat dauka baina halaber aurre-juzkuen inguruko arreta erakarri nahi du; Lehen eta Hirugarren Munduko herritarren arteko berdintasuna aldarrikatzen du eta ezagutza trukearen abantailak goratu, izan ere garapen bidean dauden diseinatzaile, arkitekto eta ekintzaileek gauza asko erakutsi diezazkigukete baliabideen erabilpen eraginkorrari eta konponbide sortzaileen bilaketari buruz.

Garapen bidean dauden herrialdeentzako laguntza proiektu gehienak urruneko diseinuetan oinarritzen dira. Lehen Munduan pentsatutako konponbideak aplikatuz gero, baliabideak alferrik galtzeaz gain, muzin egiten zaie bertako biztanleen ezagutzei. Nolanahi ere, Afrikan (nazioarteko laguntza gehien jasotzen duen kontinenteetako bat) herritarrek zuzendutako ekimen ugari daude ekintzailetza eta berrikuntza indartzea helburu dutenak. Aipatzekoak dira Hegoafrikako Merkama Institute organismoa, zeinak hainbat proiektu baitauzka martxan herritarrak digitalki alfabetatzeko eta IKTak barnera ditzaten, edo Kenyako Ushahidi antolakundea, zeinak software libreko aplikazioak garatzen baititu kontinenteko arazo humanitarioak konpontzen laguntzeko.

http://www.euskadinnova.net/eu/gizarte-berrikuntza/albisteak/hirugarren-munduko-diseinua-herrialde-garatuak-erreskatatzeko/6540.aspx

Caritas

Caritasen erantzun solidarioa


Azken urtean nabarmen handitu da Caritasen laguntza jasotako familien eta pertsonen kopurua, bai eta Parrokietako Caritasek eta Elibarrutiko Caritasek emandako laguntzen zenbatekoa ere. Elizbarrutiko Caritasek immigranteei laguntzeko zentroaren bidez ematen ditu laguntzak; alegia, Laguntza Etxearen bidez.

Ildo horretan, esan behar da Caritasek 18.000 immigranteri eman diela arreta eta laguntza 2009an, gutxi gorabehera. Gainera, aurtengo lehen seihilekoko datuek adierazten dutenaren arabera, kopuru hori handituz doa.

Pertsona horiei emandako laguntzen zenbatekoa 1.500.000 euro ingurukoa izan da. Zenbateko horren %70, gutxi gorabehera, etxebizitzen alokairuak ordaintzeko erabili da, eta gainerakoa, lehen premiako gaiak ordaintzeko. Hasieran, Laguntza Etxea zentroan, arreta eta harrera eskaintzen zaizkie pertsona immigranteei, eta entzun eta lagundu egiten zaie.

Batez ere, oinarrizko beharrak betetzen dira. Horretarako, laguntza hauek ematen ditugu: gelen eta etxebizitzen alokairuak ordaintzeko laguntzak, elikagaiak erosteko laguntza ekonomikoak, agiriak ordaintzeko laguntza ekonomikoa, prestakuntza-prozesuak egiteko laguntza, etab. Gainera, Caritaseko gizarte-jantokiak eta garbiketa-zerbitzuak elikadura- eta higiene-premiei erantzuten diete, hurrenez hurren. Gero eta pertsona gehiagok erabiltzen dituzte bi zerbitzu horiek. Halaber, lan-poltsako zerbitzua ere pertsona horien eskura dago; kontuan izan behar da enplegua garrantzitsua dela bizi-proiektu duina eta integratua izateko.

Bestalde, gure Elizbarrutian, Pastoraleko Zerbitzu bat dago pertsona immigranteen eskura, tradizio kristaua dutenen fedea zaindu eta bultzatze aldera. Immigrante askok behar dute laguntza pastoral hori (bereziki, latinoamerikarrek), beren sustrai kristauak zaintzen jarraitzeko.

http://palabraeuskadi.blogspot.com/2010/09/la-cruz-de-las-jornadas-mundiales.html

Gizatasun erronka bat

Gipuzkoako komunitate kristauko kideok azpimarratu nahi dugu gizatasun-lan horretan sakondu beharra dagoela gure gizartean. Goraipatu behar da Caritasen eta beste erakunde batzuetan pertsona immigranteei harrera eta laguntza eskaintzen dieten ehunka boluntarioren elkartasuna. Halaber, eskertzekoak dira etengabe jasotzen ditugun diru-laguntzak, haiei esker jarrai baitezakegu premiarik handiena dutenei laguntzen.

Norantz abiatuko gara?

Caritasen, eskubideak mugatu beharrean haiek bermatuko dituen gizarte baten alde egiten dugu, gizarte-hausturak sortu beharrean gizarte-kohesioa lortzeko baliabideak jarriko dituen gizarte baten alde, pertsonak bereizi beharrean eskubideak lortzeko aukera-berdintasunaren printzipioa bere egingo duen gizarte baten alde. Eta motibatzen jarraituko dugu, eta pertsona ororekiko errespetua, harrera eta bestelako balioak lantzen, egunez egun nahi dugun gizartea eraikitzeko; hots, justizia eta berdintasuna printzipio nagusitzat izango dituen gizartea sortzeko.

http://palabraeuskadi.blogspot.com/2010/09/la-cruz-de-las-jornadas-mundiales.html

Hirugarren Mundua

NAZIOARTEKO ADOPZIOA

Zerbitzuak/baliabideak:
Erakundeak/elkarteak/organismoak
•Nazioarteko Adopziorako Batzorde Teknikoa, Eusko Jaurlaritzako Gizarte Ongizateko Zuzendaritzako erakunde aholkuemailea. Bere zeregina nazioarteko adopziorako Entitate Laguntzaileak gaitzeko proposamenak aztertu eta aurkeztea da.
•Nazioarteko adopziorako entitate laguntzaileak. Horiek bitartekaritza zerbitzuak ematen dituzte, haurrak zein nerabeak familietan integratzeko helburuarekin.
Gizarte pertsonak eta teknikariak
•Eusko Jaurlaritza, Gizarte Ongizateko Zuzendaritza, Gizarte zerbitzuetako teknikaria.
• Foru aldundiak, haur eta gazteen zerbitzuburuak.
Ekimen programak:
Deskribapena
•Haurrak eta nerabeak familietan integratzeko helburuarekin bitartekaritza zerbitzuak ematen dituzten nazioarteko adopziorako entitate laguntzaileak gaitzea.
Prestazioak
•Entitateek baldintza jakin batzuk bete beharko dituzte Eusko Jaurlaritzako Gizarte Ongizateko zuzendariaren aldetik nazioarteko adopziorako entitate laguntzaile gisa gaituak izateko. Gaitzea, bestalde, indarrik gabe utzi ahal izango da, behin-behingoz zein behin betiko, kasu jakin batzuetan.
Entitate laguntzaileek zenbait jardun egin beharko dituzte, adopzioaren aurretik eta ondoren, eta Eusko Jaurlaritzako Gizarte Ongizateko Zuzendaritzaren ikuskapen eta kontrolaren pean lan egingo dute.
Diru laguntzak/laguntzak
•Ez da aurreikusten adopziorako entitate laguntzaileei laguntza edo dirulaguntzarik ematea. Aipatutako entitate hauek irabazi asmorik gabeko elkarte edo fundazioak dira, eta beren diru sarrerak nazioarteko adopzioa eskatzen dutenek ordaintzen dizkieten tramitazio gastuetatik datoz nagusiki.

http://www.gizarte.net/familia/adopcion_e.htm

Zergatik da hain zaila haurra adoptatzea?

Betiko galdera da, guztiok baitakigu harrera etxe askotan daudela adopzioan emateko haurrak. Estatu espainolean haurra adoptatu ahal izateko ezinbestekoa da haurraren filiazioa ezaguna izatea, guraso biologikoek adopzioarako baimena ematea edo gurasoei guraso-agintea kentzea edo kentzeko bidean izatea. Kasu horietan baino ezin da haurra adoptatu. Horregatik, harrera-etxeetan haurrak egon badauden arren, bi egoera gertatzen dira horietan: kasu batzuetan haurrek badute familia, baina haurra babesik gabe uzten duten egoerak konpontzeko erakundeen laguntza jasotzen ari dira eta haurrarentzat askoz onuragarriagoa da denboraldi jakin baterako familia "hezitzaile" batean bizi izatea zentro batean egotea baino. Edo, bigarren kasuan, ezgaitasun fisiko, psikiko edo sentsorialak dituztela eta haurrak adoptatzeko egoeran egon arren eskaera egiten dutenek ez dituzte betetzen behar jakin horiei egoki erantzun ahal izateko baldintzak (gai hauetan erabakitzen dutenen iritziz).

ADOPZIOA KARITATE?

Duela zenbait hamarkada haurren tratu txar eta abandonuarentzako irtenbide gisa ulertzen zen adopzioa; horren arabera, laguntzarako marko altruista bat eratu zen, adopzioa abandonaturik zeuden haurrekiko karitate ekintza kontsideratzen zuena, sistema horren bidez familia batek seme-alabatzat hartzen baitzuen egoera tamalgarrian bizi zen gaztetxoa. Baina gaur egun seme-alabak izateko esperientzia gozatzeko bide gisa ulertzen eta sentitzen da adopzioa; biologikoki sortu ezin izan dugun seme edo alaba hazteko aukera gisa. Hori dela eta, adopzioaren inguruan gizatasun gehiagoz, kontzienteki eta erantzukizunez jokatzen da, haur bat izateko benetako gogoari erantzunez, haurragatik beragatik. Horrela, haur adoptatua protagonista bihurtzen da, etxean hartzen duen bikoteari guraso izateko aukera amestua ematen baitio. Azken urteotan ikaragarri ugaritu dira adopzio eskaerak eta hainbat urte ere itxoin behar izaten da, askotan, haur bat adopzioan hartu ahal izateko.

Kolore guztiak batuz,irudimena askatuz

Txinatik etorritako printzesa ipuina aurkeztu ziguten iaz, eta beste ipuin birekin etorri
zaizkigu orain. Lezamako Marga Martinek eta Josu Garciak Ostadarreko kolore
guztiak eta No solo las alas sirven para volar ipuinak argitaratu berri dituzte.
Ipuinok liburudendetan daude salgai eta El Corte Inglesen ere izango dira laster.

Semearen gogoeta islatu duzue O s t a -d a r reko kolore guztiak i p u i n e a n …
Bai, bera da ipuinaren kontalaria eta eskolan izandako esperientzia kontatzen du. Semealaben eskola oso txikia da, hala ere, oso ume ezberdinak daude bertan; ezberd i n a k , baina berdinak. Izan ere, azalaren kolore a eta kultura ezberdinak izan arren, berd i n a k dira ume horiek guztiak. Batzen gaituena b e reizten gaituena baino inportanteagoa dela adieraztea du helburu ipuinak. Pertsonaia gehienak benetakoak dira.
Kontu handiegiz ibiltzen gara hitz batzuk erabiltzeko orduan… Lagun bat “morenitoa” zela esanez, etorri zitzaigun behin alaba etxera. Guk lagun hori beltza zela azaldu genion, beltz hitzak
ez zuela esanahi txarrik. Eta noski, “more n itoa” ez da ume batek erabiliko lukeen hitza. A rgi dago pertsona nagusi bati entzundakoa dela. Beste alde batetik, alabari “txinita”
esateko ohitura du pertsona batek. Era atseginean esaten diola badakigu, baina alabari ez zaio batere gustatzen. Txinako umeak dira, ez “txinitoak”; ume beltzak dira, ez “ m o renitoak”… Eta guztiek izena dute, gainera. Zuzenegi jokatzen saiatzen gara batzuetan, eta lortzen duguna kontrakoa izaten da: hitz batzuk iraintzat hartu eta baztertzen baditugu, arrazen arteko ezberdintasunak daudela barneratuko dituzte umeek. Intentzioa –txarra ala ona- guk ematen
diegu hitzei. Ipuina umeentzat izan arren, gurasoek ere irakurri beharko lukete, beharbada…
Bai, eta irakurri ondoren, seme-alabekin aztertu ere bai. Egoera ume baten ikuspuntutik
azaltzen da, eta hori guztiz lagungarria da helduontzat. Izan ere, guk baino
a rgiago ikusten dituzte gauzak. No solo las alas sirven para volar i p u i n aren gainean arituko gara orain. Nola sortzen da proiektua?
Beno, beste ipuina 6-7 urteko umeei zuzenduta dago, eta hau, berriz, haur txikiagoei.
Txinako artista batek egindako iru d i e t a n oinarrituta dago. Irudiak adaptatu eta testua jarri diegu. Oso testu laburra da, izan e re, irudiei eman zaie garrantzia. Hegalek ez ezik, irudimenak ere hegaz egiteko balio duela adierazi nahi diegu umeei. Gaztelaniaz atera da, baina euskarazko bertsioa egiteko asmoa dugu. Ostadarre k o k o l o re guztiak, ordea, gaztelaniaz zein euskaraz
argitaratu da. Zuek ez zarete idazleak; hala ere, ipuinen munduak erakarri zaituzte, antza.
Izugarri gustatzen zaigu. Hasieran gure t z a t baino ez genuen idazten, baina egiten duguna
besteei ere gustatzen zaiela ikustea…Oso inportantea da hori, benetan. Eta laugarren ipuina prestatzen gabiltza: neskato bat eta panda hartz bat izango dira pro t a g o n i stak.
Pertsonen eta animalien arteko leialtasuna izango da ardatz nagusia.
http://www.samepoint.com/docs.php?page=91&q=ardatz