Kolore guztiak batuz,irudimena askatuz

Txinatik etorritako printzesa ipuina aurkeztu ziguten iaz, eta beste ipuin birekin etorri
zaizkigu orain. Lezamako Marga Martinek eta Josu Garciak Ostadarreko kolore
guztiak eta No solo las alas sirven para volar ipuinak argitaratu berri dituzte.
Ipuinok liburudendetan daude salgai eta El Corte Inglesen ere izango dira laster.

Semearen gogoeta islatu duzue O s t a -d a r reko kolore guztiak i p u i n e a n …
Bai, bera da ipuinaren kontalaria eta eskolan izandako esperientzia kontatzen du. Semealaben eskola oso txikia da, hala ere, oso ume ezberdinak daude bertan; ezberd i n a k , baina berdinak. Izan ere, azalaren kolore a eta kultura ezberdinak izan arren, berd i n a k dira ume horiek guztiak. Batzen gaituena b e reizten gaituena baino inportanteagoa dela adieraztea du helburu ipuinak. Pertsonaia gehienak benetakoak dira.
Kontu handiegiz ibiltzen gara hitz batzuk erabiltzeko orduan… Lagun bat “morenitoa” zela esanez, etorri zitzaigun behin alaba etxera. Guk lagun hori beltza zela azaldu genion, beltz hitzak
ez zuela esanahi txarrik. Eta noski, “more n itoa” ez da ume batek erabiliko lukeen hitza. A rgi dago pertsona nagusi bati entzundakoa dela. Beste alde batetik, alabari “txinita”
esateko ohitura du pertsona batek. Era atseginean esaten diola badakigu, baina alabari ez zaio batere gustatzen. Txinako umeak dira, ez “txinitoak”; ume beltzak dira, ez “ m o renitoak”… Eta guztiek izena dute, gainera. Zuzenegi jokatzen saiatzen gara batzuetan, eta lortzen duguna kontrakoa izaten da: hitz batzuk iraintzat hartu eta baztertzen baditugu, arrazen arteko ezberdintasunak daudela barneratuko dituzte umeek. Intentzioa –txarra ala ona- guk ematen
diegu hitzei. Ipuina umeentzat izan arren, gurasoek ere irakurri beharko lukete, beharbada…
Bai, eta irakurri ondoren, seme-alabekin aztertu ere bai. Egoera ume baten ikuspuntutik
azaltzen da, eta hori guztiz lagungarria da helduontzat. Izan ere, guk baino
a rgiago ikusten dituzte gauzak. No solo las alas sirven para volar i p u i n aren gainean arituko gara orain. Nola sortzen da proiektua?
Beno, beste ipuina 6-7 urteko umeei zuzenduta dago, eta hau, berriz, haur txikiagoei.
Txinako artista batek egindako iru d i e t a n oinarrituta dago. Irudiak adaptatu eta testua jarri diegu. Oso testu laburra da, izan e re, irudiei eman zaie garrantzia. Hegalek ez ezik, irudimenak ere hegaz egiteko balio duela adierazi nahi diegu umeei. Gaztelaniaz atera da, baina euskarazko bertsioa egiteko asmoa dugu. Ostadarre k o k o l o re guztiak, ordea, gaztelaniaz zein euskaraz
argitaratu da. Zuek ez zarete idazleak; hala ere, ipuinen munduak erakarri zaituzte, antza.
Izugarri gustatzen zaigu. Hasieran gure t z a t baino ez genuen idazten, baina egiten duguna
besteei ere gustatzen zaiela ikustea…Oso inportantea da hori, benetan. Eta laugarren ipuina prestatzen gabiltza: neskato bat eta panda hartz bat izango dira pro t a g o n i stak.
Pertsonen eta animalien arteko leialtasuna izango da ardatz nagusia.
http://www.samepoint.com/docs.php?page=91&q=ardatz

“Ezin da konparatu emoten dozuna jasoten dozunagaz"

Nikaraguara bolondres joateko aukerea
eskura etorri jatzun ala zuk zeuk bilatu
zenduan?
Lagun batek esan eustan urtero bolondres
programa bat egoala, Eusko Jaurlaritzak
bultzatuta. Latino Amerikara kooperante
joateko ideia gustatu jatan eta, beste barik,
apuntatu egin nintzan.
Zer nolako prozesua jarraitu behar dabe
hautagaiek?
Lehenik eta behin, curriculuma agindu
behar dozu. Erakundeak zugan interesa
izan ezkero, eurek ezarritako proba batzuk
egiten jarraituko dozu. Ondoren, Barrian
antolatzen dabezan jardunaldi batzuetara
joan beharra daukazu eta horrek be aurrera
ez jarraitzeko aukerak mugatu leikez.
Behin aukeratua izanda, hitzaldi orokorrak
dagoz, lekuaren zein eginkizunen inguruko
informazino orokorra jaso ahal izateko.
Zein izan zan zure betebeharra bertan?
Umeen hezitzaile joan nintzan: eurakaz
egon eta eurak laguntzea genduan helburu
nagusi. Idazten eta irakurtzen irakasteaz
ganera, orduak emoten genduzan jolasten.
Urteerak be egin genduzan.
Eginkizunen garapena laburki...
Laguntasuna emotea egunez egun, aurrera
egin ahal dabela sinistuerazoz. Izan be
daben etsipena oso nabaria da. Baina batez
be, maitasunezko eten bako hartuemona
izatea egunerokotasunean.
Horreek danak aurrera eroateko beharrezko
aldez aurretiko prestaketarik?
Umeakaz egoten jakin behar da. Ganera,
kaleko umeakaz zabilz bertan eta ez da
dirudien bezain erreza. Momentu txarrak
bizitzen dira bertan eta jakin behar da
aurrera egiten.
Emondakoa baino gehiago jaso dozu?
Bai, askoz gehiago. Daben guztia emoten
deutsue. Ezin da konparatu emoten dozuna
jasoten dozunagaz.
Bertako baliabide eskasiari urtenbidea
emoteko zure proposamena...
K a n p o - z o r r a ren desagerpena, esaterako.
Horreri esker, pobrezian murgilduta dagozan
hainbat herrik aurrera egiteko ez dabelako
trabarik eukiko. Herri horreek dabezan
muga nagusiak herri boteretsuek eta
aberatsek ezarri deutsiez.
Zelan laburbilduko zenduan bertan igarotako
egonaldia?
Zoragarria.
Zein parekotasun eta diferentzia dagoz
Euskal Herria eta Nikaraguaren artean?
Ikusi dodanaren arabera, pare k o t a s u n
gutxi; erabat ezbardinak gara. Bat esatearren,
janariari emoten deutsien garrantzi
eskasa aitatuko neuke. Ez dakit hori daben
baliabide urritasunari zor jakon, baliteke
halan izatea… Beste alde batetik, kaleko
umeen egoitzan egon nazenez, ez dot bertako
ohituren barri izan.
“Kanpo-zorra desagertu
beharko zan, bertako
baliabide eskasiari
urtenbidea emoteko”

http://www.alkila.net/legal/medios/otros/aikor44zbk.pdf
14

Umeentzako azoka,

Umeentzako azoka,
Loiun
A b e n d u a ren 28an, arrastiz, Umeentzako A z o k a
Txikia izango da Loiuko pilotalekuan. Haurre k
erabiltzen ez dituzten jostailuak, liburuak eta
diskoak bertara eraman, eta saltzeko edo beste
lagunekin trukatzeko aukera edukiko dute.
Gainera, Auskalo animazio taldeak saioa eskainiko
du.
http://www.alkila.net/legal/medios/otros/aikor44zbk.pdf

oporrak bakean

Saharako lagunen nafarroako Elkarteak, (A.N.A.S.), Argeliako Tindoufeko errefuxiatuen kanpamentuetan, 1976tik daude han, orain 35 urte, gaur egun nola dauden azaldu ziguten bideo bat etakutsiz eta ondoko azalpena emanez. Hemen historia pixkabat eta hemen Oporrak bakean proiektoari buruzko informazio gehiago. Hango umetxo bat ona ekartzeko interesaturik bazaudete bete dezakezue fitxa hau eta A.N.A.S.koekin harremanetan jartzen ahal duzue han dauden telefono zenbakiei deituz.
http://laurentxi.blogspot.com/2010_05_01_archive.html

Adopzioa - Asociación Laurentxi Elkartea

Atzerritako ume baten adopzio-gurasoa izateak merezi du, inolako dudarik gabe. Nazioarteko adopzio prozesua, bada luzea, zorrotza, psikologikoki gogorra, baina hori guztia ahazten da umetxoa etxera iristen denean. Seme-alaba biologikoa balitz bezalaxe baina aurretiko gaitasun-proba eginez. Hauxe da PANDAko gurasoek, Erron 24an izan zirenek, esan zigutena.Nafarroako PANDA, 2003tik martxan, Txinan adoptatutako umeen gurasoek osatzen dute. Hasieran beraien lan nagusia informazioa ematea zen baina orain laguntzeko eta gidatzeko tailerrak antolatzea da, besteak beste. Larunbateko bileran nazioarteko adopzio-prozesua, orokorrean eta Txinako kasuan, nolakoa den zehaztu ziguten. Baita ere esan ziguten Txinako baldintzak nola aldatu diren, adoptatzeko bi bide daudela, ohiko prozesua, ume osasuntsuak, eta “carta verde”, osasun arazoren bat duten umeak, tramitazioa egiteko badaudela nazioarteko adopziorako erakunde akreditatuak (NAEA)… eta askoz gehiago.Mila esker!

http://laurentxi.blogspot.com/

SPOT ALBOAN

http://www.youtube.com/watch?v=Ngj5Bq5-uDA

Hezkuntza eskubidea

iturria: http://www.youtube.com/watch?v=fTqzPejcT5c

ALBOAN GKEaren solidaritaterako Hezkuntzari buruzko aldizkaria.

ALBOAN GKEaren solidaritaterako Hezkuntzari buruzko aldizkaria.

ALBOAN GKEaren solidaritaterako Hezkuntzari buruzko aldizkaria

ALBOAN GKEak, jesuitek sustatua eta Euskadin eta Nafarroan bere egoitzak dituenak, solidaritaterako Hezkuntzari buruzko aldizkaria argitaratu du, EDUKALBOAN izenarekin.

Seihilabetekaria da, elebitan eta doan argitaratzen da. ALBOANek justiziarako espiritua duten herritarrak hezteko egin duen apustuaren eraginez sortu da eta egungo testuinguruan bideragarriak diren hezkuntza estrategiak proposatzen ditu, eta gogoetarako eta ekintzarako sareak sortzea du xede.

Batez ere hezkuntza komunitateari dago zuzendua, eta bere sail finkoen artean ditu, hezkuntzako albisteak, proposamen pedagogikoak eta elkarrizketak.

Azken finean, ALBOANen ekarpen bat gehiago da eta, gainera, Bizkaiko Foru Aldundiaren eta Eusko Jaurlaritzaren diru-laguntza ere jasotzen du.



iturria:http://www.blogseitb.net/garapenerakolankidetza/2010/03/22/edukalboan-jaio-da/

Hezkuntzaren aldeko Munduko Kanpainak arrakasta izan du Euskadin eta Nafarroan

Aurten, Hezkuntzaren aldeko Munduko Kanpainak, Euskal Herriko GKEek, ALBOAN tartean dela, parte hartzen dutenkoalizioak, arrakasta handiz jarri zuen martxan Euskadin eta Nafarroan, Hezkuntzaren aldeko Munduko Ekintza Astea (SAME) “GOL 1 hezkuntzaren alde” leloarekin.

FIFArekin batera, eta Munduko Futbol Txapelketaren neurriko kirol gertakari batek eskaintzen duen aukeraz baliatuz –eta Afrikako kontinentean lehen aldiz jokatzen dela baliatuz –, helburua izan da, gutxienez, mundu osoko 30 milioi pertsona inplikaturi eta hauen gobernuei, 2000 urtean hitzeman zuten konpromisoa gogoraztea, hau da, 2015ean mundu guztiak Hezkuntza eskubidea izatea.

Euskadin lehengo apirilaren 22an, Eibarren egin zen ekitaldi nagusia. Arartekoa, Eibarko alkatea, nesken Athletic taldeko, Gurutze Fernandez jokalaria, Arrate Eskubaloi taldeko jokalariak eta Euskadiko 200 ikasle eta irakasle pasa, izan ziren Eibarko Udaletxean hezkuntzari buruzko solasaldian parte hartzen, eta solasaldiaren ondoren, giza mahai-futbol erraldoia antolatu zuten Untzaga Plazan. Arduradun politikoen arreta bereganatu nahi izan zuen ekitaldi publikoak, finantziazio gehiago bideratu behar baitute, mundu osoko neska-mutil eta pertsona heldu guztiek eskolara joateko aukera izan dezaten.

Nafarroan, apirilaren 21ean Iruñean eta 23an Tuteran, eliteko kirolariek, Osasunako Nacho Monrealek kasu, Nafar Gobernuaren Hezkuntza Kontseilariak, Nafarroako Kirol Institutuaren zuzendariak, Tuterako alkateak eta 30 ikastetxetako ikasleek hartu zuten parte kaleko ekitaldi batean, eta bertan eskatu zuten, behin gehiago, bete ditzatela gobernuek Milurtekoaren Garapen Helburuak, pertsona guztiek hezkuntzarako aukera izatearen inguruan alegia.

Gainera, euskal kirolariek beren irudia eman dute Kanpaina honetarako, era horretan, ehunka futbolari, lider politiko, munduko kultura eta kiroleko pertsonalitate eta herritarrekin bat eginez, pertsona guztientzako kalitateko hezkuntza publikoaren aldarrikapenean. Hegoafrikako Munduko Txapelketak eskaintzen duen erakustoki horretatik altxatuko dute euren ahotsa, mundu osoko gobernuek duten bete beharra gogorazteko, munduko 72 milioi neska-mutilen eta 759 milioi pertsona helduren analfabetismoa ezabatzen inplika daitezen.

iturria: http://www.alboan.org/eu/portal/seccion.asp?S=1&N=167

HEZKUNTZA GABEZIA KONGON

iturria: http://www.youtube.com/watch?v=cylJbFz5mfY

Garbiketa: beharrezko gaitasuna

iturria: http://www.youtube.com/watch?v=5ZAmhUISMvc

Saharako kanpamenduak

iturria: http://www.youtube.com/watch?v=ljhbp-qV5pk

mundu justu baten alde

iturria: http://www.youtube.com/watch?v=OE-RI5_k1j0

URA!! hirugarren munduan altxorrik preziatuena

EAEk Hirugarren Munduan ur-hornikuntza eta saneamendua hobetzeko erabiliko du Uraren Kanonaren %5

Euskal Autonomia Erkidegoak (EAE) Nazio Batuekin hartutako konpromisoen artean ur-hornikuntza eta saneamendua bezalako baliabideetarako sarbidean arazoak dituzten herrialdeetan alor hauek hobetzeko laguntza ematea dago, eta Eusko Jaurlaritzak EAEn Uraren Kanonaren bidez bilduko duenaren %5 nazioarteko kooperazio-lan honetarako bideratu nahi du. Kopuru hau Jaurlaritzak 2012rako Hirugarren Mundura bideratuko duen %7tik independentea eta osagarria izango da.

Afrika Subsahariarreko herrialdeak izango dira Nazio Batuen Garapenerako Programak kudeatuko dituen diru-ekarpen hauetaz baliatuko direnak, ura eta saneamenduari dagokionez Milurtekoko Garapen-Helburuen lorpenean atzeratuen aurkitzen den eskualdea izanik.Tomas Epalza URA Ur Agentziako zuzendari nagusiak gaur aurkeztu du Expo Zaragozan Esther Larrañagak zuzentzen duen Eusko Jaurlaritzako Ingurumen Sailak Nazio Batuen eskutik sustatzen duen garapenerako lankidetza proposamen multilateral berritzaile hau. Ekimen hau Eusko Jaurlaritzak, URA Ur Agentziaren bidez azken urteetan nazioarte mailan Nazio Batuekin lankidetzan egiten ari den lanaren emaitza da. Gertutik lan egiten da baliabide hidrikoen Ebaluazio Programarekin eta "Ura, bizi iturri" 2005-2015 hamarkadaren babeserako Nazio Batuen bulegoarekin. Nazio Batuek bigarren aldiz aitortu dute euskal kudeaketa hidrikoa baliabide hidrikoen ebaluazioari buruzko mundu mailako bi azken txostenetan (2006an eta hurrengoa, 2009an). Garapenerako lankidetzaren alorrean berritzailea den euskal ekimen honek ere Nazio Batuen babesa jaso du eta bere aitorpena zehatza ere eskaini dio. Uraren kudeaketarako euskal arduradunen esanetan "Euskadik, gutxiago garatuta dauden herrialdeekin kolaboratzeko duen bokazioaren baitan, lan egingo du Milurtekoko Garapen-Helburuak lortzeko, besteak beste, 2015. urterako ura edo saneamendua eskura ez duten pertsonen kopurua erdira murrizteko". Gaur egun, 1.100 milioi dira ur garbia eskura ez duten personak eta munduko populazioaren ia %40k (2.600 milioi pertsonek) ez dute oinarrizko saneamendu zerbitzurik. Osasunaren Munduko Erakundeak uran inbertitzen den euro bakoitzeko osasun eta hezkuntza-laguntzan zazpi eta zortzi euro arteko aurrezte bat sortzen dela zenbatetsi du. URA Ur Agentziako zuzendari nagusiak Nazio Batuen aurreko idazkari Kofi Annanen adierazpenak gogoratu ditu, zeinaren hitzetan "nazioarteko agertokian, estatu-mailakoak ez diren aktoreak mundu mailako oinarri berriak dira Nazio Batuentzat eta eurekin elkarri eragin behar diogu gero eta gehiago". "Euskadi Nazio Batuekin bat dator eta 'Ura, bizi iturri' 2005-2015 ekintzarako Nazioarteko Hamarkadaren babeserako Bulegoarekin kolaboratzen du garapen bidean dauden herrialdeetan ura eta saneamendurako sarbidea lortzeko proiektu zehatzekin", esan du. URA-REN NAZIOARTEKO MANDATUA  Eusko Jaurlaritzako Gobernu Batzarrak bihar bertan adostuko du, aurreikusita dagoenaren arabera, URA Ur Agentziak -Eusko Jaurlaritzako Ingurumen Sailak sustatu eta foru aldundien presentzia duena-, EAEko baliabide hidrikoak kudeatzeaz gain, egiteko humanitario honetan kolaboratu dezan nazioarteko mandatu bat. Tomas Epalzak adierazi du Euskadi "aitzindaria" dela hornikuntza eta saneamendua eta ibaien ingurumen-berreskuratzea erabiltzaileek ordaindu dezaten Europar Batasunak ipintzea eskatzen duen Uraren Kanona sortzen. "Kanon honi esker lortuko dugunaren %5 nazioarteko laguntza bezala emateko hartu dugun erabaki honekin pauso berri bat ematen dugu eta gure baliabide ekonomiko eta teknikoak ura eskura ez dutenen edo, ura izan arren, saneamendu faltaren eraginak pairatzen dituztenen zerbitzura ipintzen ditugu", azaldu du. Toki eta eskualdeetako arduradunek, mundu osoko GKEetako partaideek, UNESCO Etxeak, Eusko Jaurlaritzako Ingurumen Sailak URA Ur Agentziaren eskutik eta "Ura, bizi iturri" 2005-2015 ekintzarako Nazioarteko Hamarkadaren babeserako Bulegoak antolatutako mahai-ingurua jarraitu dute. Mahai-inguruan, euskal ordezkariez gain, Valonia eskualde belgiarreko arduradunak, Espainiako Ingurumen Ministeriokoak eta Nazio Batuetakoak ere izan dira, eta ura eta saneamenduari dagokionez Milurtekoko Garapen-Helburuak lortzeko finantzazio formula berritzaileak aztertu dira.Mahai-inguruko partaideek euskal ekimenaren alderdi berritzailea azpimarratu dute, izan ere, aldeaniztunaren partaidetza aktiborako ate berriak irekitzen dituelako, kasu honetan, autonomia erkidego batena, Nazio Batuekin harreman zuzena eduki eta azken honen uraren mundu mailako krisiaren kontrako programak babestuz. http://www2.deia.com/es/digital/sociedad/2008/07/28/487121.php

aipamen xelebrea

"El derecho a la educación y a la libertad de enseñanza son los pilares del modelo en materia educativa y expresa que ninguno de estos dos derechos fundamentales habría de ser sacrificado o preterido al otro."


iturria: http://www.taringa.net/posts/ciencia-educacion/6980269/Citas-sobre-la-Educacion.html

Ume horien etorkizuna gure esku dago

Urtearen azken egunean gaude. Duela aste batzuk hasi ginen urteari amaiera emateko prestatzen: ospakizunak, opariak, asmo ezin hobeak… Egun hauetan maitasuna, elkartasuna eta solidaritatea gure artean nabarmenak dira; eta, urtero bezala, jostailuen iragarpenekin batera, hasi dira ume txiroei laguntzeko iragarpen eta kanpaina hunkigarriak. Hauek ikustean, gure zorteaz jabetuta, izugarrizko gupida sentitu dugu eta nolabait erruki sentitzen garela ere esan dezakegu. Bestela esanda, hain egoera tamalgarrian bizi diren haurrak ikusteak nahigabetu egiten gaitu eta, situazio hori saihesteko ahalegin eskasak egiten ditugula ikusita, nolabait erruki sentitzen gara.

Hori horrela izanda, asko izaten dira Gabonetan hirugarren munduko umeak lagundu edo “apadrinatzeari” ekiten diotenak. Aldiz, oporrak amaitu bezain laster, mota hauetako kanpainak gutxitu egiten diren heinean, bakoitza bere betiko errutinan sartzen da, aurreko guztia ahaztu eta bertan behera geratzen dira gure asmo on guztiak. Ez al zaizue iruditzen egunero pentsatu beharko genukeela benetan gure laguntza behar duten ume horietan?

Bost segundoro ume bat hiltzen da, eta seitik batek bost urte baino gutxiago izaten ditu. Gehienetan inongo zailtasunik gabe senda edota aldez aurretik saihets daitezkeen gaixotasunak izaten dira heriotza horien kausa. Hauen guztien artean gosea da herrialde txiroko biztanleek pairatzen dutengenozidiorik nagusiena. Bestalde, zenbait ikerketaren emaitzek diotenez, herrialde hauetan 2,2 milioi ume HIESak jota daude; eta VIH birusa dela eta, 12,5 milioi umezurtz geratu dira. Horretaz gain, milioika umek ez daukate oinarrizko hezkuntza jasotzeko aukerarik, ezta edateko ura lortzeko abagunerik ere. Bestela esanda, ez dituzte guztiok merezi ditugun funtsezko eskubideak bereganatzen. 

Populazioaren erdia baino gehiago bizi da aipatutako egoera lastimagarri horretan (2004koak dira ezkerrean azaltzen diren datuak). Gure laguntza ezinbestekoa da arazo larri honi aurre egiteko, gu baikara aurretik aipatutako zoritxar horiekin guztiekin akabatu eta ume txiroei behingoz bizitza duina eskain diezaiekegun bakarrak. Aldiz, batzuetan gogoratzen ez garelako edota, hobeto esanda, gogoratu nahi ez dugulako, ezikusiarena egiten dugu; eta beste batzuetan, Gabonetan, esaterako, zerbait egiten saiatzen gara. Baina, zoritzarrez, hori ez da nahikoa; izan ere, gutxi batzuk baitira Gabonetan ere zerbait egiten dutenak.

Ondorengo mapak populazio txiroaren zabalkuntza erakusten digu (lodituta dauden guneak pobrezia gehien duten herriak dira). Txirotasun handiena Afrika erdialdean dago; txikiena, aldiz, Japonian.

Aurreko guztia aztertuta, gai kezkagarri honi aurre egiteko ordua iritsi dela esan dezakegu; eta, horretarako, gure alderdi geurekoiari uko egin eta benetan behar dutenei laguntza txiki bat eskaini beharko diegu. Guztia, beraz, gure eskuetan dago.

iturria: http://www.euskaljakintza.com/page/5/?s=usteak

zure esku dago...

Usted puede apadrinar un niño hoy

En un mundo donde la riqueza está muy mal repartida, apadrinar un niño puede ser un gran acto de gran generosidad.


Aunque el importe que usted destine a ello no sea muy elevado, al apadrinar un niño en uno de los paises más necesitados es como si ese importe se multiplicara por diez o más. En esta web puede encontrar una lista de los paises en que se puede apadrinar un niño y las organizaciones mediante las que puede hacerlo.

Con esos 15 Euros al mes que usted no necesita, se puede dar cobertura a muchas de las necesidades diarias de un niño que vive en un pais subdesarrollado.

Además, al apadrinar un niño estará ayudando a toda la comunidad donde usted destine el dinero, ya que en la mayoria de organizaciones las aportaciones que usted realiza no van a un solo niño, sino que se administran desde las asociaciones locales para que sean invertidos de la mejor forma, para que se beneficie toda la comunidad en que vive el niño.


Se puede apadrinar un niño durante años o sólo durante un tiempo, hasta que usted decida. En cualquier momento puede dejarlo, ya que no hay ningún vínculo legal entre el padrino y el niño apadrinado.

ONA HEMEN APADRINATZEKO WEBGUNEA (iturria): http://www.apadrina.net/

BIDEGABEKERIA

iturria: http://www.slideshare.net/umeentratutxarrak/haurra-kpps-1-presentation?from=ss_embed

egoera erabat larria da!!!

Haurren esplotazioa

Haurren esplotazioa esan dezakegu eguneroko errealitate bat dela. Gehienak esan, oso baldintza gogaikarrietan egiten dute lan; askotan, ginera, oso baldintza arriskutsuak izaten dituzte, eta lanaldi osoz jarduten dute, hau da, zazpi egunetatik, zazpi egunetan lan eginez. Esplotatuen artean batzuk zortedunak izaten dira, eta lan egiteaz gain eskolara ere joaten dira. Esan daiteke, kasu gehienetan, esplotazio horren arrazoi nagusia miserian bizi diren familien beharraren ondorioa izaten dela. Horretaz gain, kasu askotan familiek ez dute ikusiko ikasketak beharrezkoak direnik umearentzat, hori dela eta, haurrek ez dute ikasketak egiteko aukerarik izango.






iturria: http://umeentratutxarrak.blogspot.com/2008/11/haurren-esplotazioa.html

Nicolás Salmerón

"Es de rigurosa justicia emancipar la Enseñanza de todo extraño poder, y convertirla en una función social, sin otra ley que la libre indagación y profesión de la verdad".

iturria:http://www.taringa.net/posts/ciencia-educacion/6980269/Citas-sobre-la-Educacion.html

UNESCO

"Los objetivos básicos de la educación deber ser aprender a aprender, aprender a resolver, aprender a ser."

http://www.taringa.net/posts/ciencia-educacion/6980269/Citas-sobre-la-Educacion.html

Maria Montessori

"La primera idea que debe adquirir un niño para ser activamente disciplinado es la diferencia entre el bien y el mal; y la tarea del maestro consiste en ver que el niño no confunda el bien con la inmovilidad ni el mal con la actividad."

iturria: http://www.taringa.net/posts/ciencia-educacion/6980269/Citas-sobre-la-Educacion.html

Immanuel Kant

"Tan solo por la educación puede el hombre llegar a ser hombre. El hombre no es más que lo que la educación hace de él."

iturria: http://www.taringa.net/posts/ciencia-educacion/6980269/Citas-sobre-la-Educacion.html

INTERVIDA - jornalarien semeei zuzendutako hezkuntza

iturria: http://www.youtube.com/watch?v=dfUUvtN8F7I

UMEEN ESKUBIDEAK

iturria: http://www.youtube.com/watch?v=_vv2JBpinbE

Isabel Allende

“ Vengo del llamado tercer mundo (¿cuál es el segundo?)"

Pobrezia munduan.

Hezkuntzaren eskubidea.

Hausnarketa.

La educacion en el tercer mundo.

HEZKUNTZA PROIEKTUAK MARTXAN

PROIEKTUAK MARTXAn
• Andaluzia, Euskadi eta Valentzian, Venezuelaz gain 10 ikastetxe ditugu, 3000 haur eta gazteekin taldeetan, 360 arduradun eta bizi askorekin.
• Kamerunen lehen hezkuntzako 10 ikastetxeei laguntza, 3000 haur
• Ikastetxeetan 10 jangela 3000 bazkariekin egunero.
• 6 pisu/adingabeko egoitzak: 8 amentzako eta 10 haurrentzako, 2 gazte etorkinentzat (Bilbon) eta bi 16 haurrentzat (Valadaresen,, Brasil)
• 2 barnetegia Bolivian, 350 gazte ikastetxera joan daitezen.
• 5 etxe elkarbizitzetan, kanpamenduetan, erretiroetan … erabiltzeko.
• 3 hezitzaileentzako eskolak 8 egoitza ezberdinetan eta 400 ikasleekin.
• 4 presentzia auzo baztertuen (Bilbo, Granada, Iruña, Valentzia) eta Hegoaldeko lurraldeetan presentziak.
• 3 gizarte zentro Brasilen (Belo Horizonte, Valadares eta Serra) milaka haur, gazte eta helduentzako.
• 9 hezkuntza esperientzi ikaragarriak: lorezaintza gazte ezinduentzako (Barria), Ikaskide (Iruña), errefortzu klaseak (Tafalla), Kulturartekotasun proiektua etorkinekin
• Bolivian ikastetxe eta parrokiei laguntza (Anzaldo, Cocapata

Ba al doa eskolara Haiti?

Hainbat eta hainbat informazio, bizirautea lortu dutenen testigantzak, irudi harrigarriak... Haiti-ko lurrikarak guztiok hunkitu gaitu eta ia inoiz ezagutu ez den nazioarteko elkartasuna piztu du, 2004ko abenduak 26an Asiako Egoekialdeko tsunamiarekin edo 1998an Ertamerika astindu zuen Mitch hurakanarekin gertatu zen moduan.

Baina, zer gertatu zen hondamendi haiekin? Zer dakigu Hoduras edota Indonesiaren egungo egoeraz? Zer gertatu zen telebistako kamerek handik alde egitean? Arriskua, beste hainbatetan bezala, komunikabideek beren begiak beste norabait zuzentzean herrialde hauekiko elkartasuna desagertzea da. Horrela gertatu da beste giza hondamendi eta natura hondamendi batzuekin. Hori bera gertatuko da hondamendi honekin ahanzturan erortzen bada.Elkartasuna berrietatik haratago doan zerbait dela oroitarazteko esfortzua egin dezakegu. Elkartasunak ezin du "modako" zerbait izan, albistegietan agertu ez arren pertsonek hondamendiaren ondorio gogorrekin eta aurretik zuten pobrezia egoerarekin bizitzen jarraituko baitute. http://www.educacontic.es/ blog zoragarrian mobilizazioa eskolatik bultzatzeko eta gertaera hau ikasgelan tratatzeko esperientzia eta proposamenak dituzu erakusgai

"Munduko hiritarrok" hezkuntza-proposamena: Eskubideak eta betebeharrak

ONGD: ALBOAN su web
Object id #507: Educación en valores, Derechos humanos, Educacion para el desarrollo
Object id #534: Bachillerato y ciclos formativos (16 a 18 años), Publico general, Educadores/as, Infantil (3 a 6 años), Secundaria (12 a 16 años)

Object id #541: Juegos, Propuesta didáctica

"Eskubideak eta betebeharrak" proposamena: Gizarte solidarioa eraikitzeko, beharrezkoa da gure eskubideak besteen eskubideak errekonozitzeko daukagun betebeharrekin orekatzea. Oinarrizko ideiak: Giza eskubideak gizon-emakume guztienak dira; Guztienak ez diren eskubideak gutxi batzuen pribilegioak dira; ...

http://guiarecursos-epd.coordinadoraongd.org/index.php/materiales/vermaterial/id_material/643

Afrikaren egoera.

Dokumental nahiz albiste desberdinetan ohizkoa da Afrika nahiz Afrika Beltza pobreak direla esatea.
Baina hau ez da inolaz ere egia. Hau da, Afrika oso lurralde aberatsa da; eta ondorioz, Afrika Beltza ere bai. Baina hemen gertatzen dena, zer da: Daukaten aberastasun guztia, gaizki banatua dagoela, eta horrela ikus ditzakegu herrialde aberatsagoak eta pobreagoak. Herrialde batzuetan, janari, nekazaritza... gehiago dago, eta besteetan, ozta- ozta iristen dira bizitzera.
Afrika Beltzean, Gizarte Estamentalaren egoeraren antzera bizi dira; baina ez da berdin- berdina. Hau da, adibidez, gizon bat lehendakaria bada, bere semea ez da esklabua izango...
Boskimano guztiak adibidez, gurasoek utzitako ondasunen jabe dira (oinordekotasuna). Kasu hau, gizarte estamentalaren antzekoa da.
Normalean tribu ezberdinetan bizi dira pertsonak. Eta tribu bakoitzak, hemen familia bakoitzak dituen bezala, ohitura ezberdinak dituzte.
Afrika Beltzean, Afrika osoan bezala, zazpi urtetatik aurrera edo lehenago beharbada, haurrak lanean hasten dira beren gurasoek egiten duten lanean lagunduz. Beraien eguneroko gastua, bederatzi pezetakoa da (gutxi, gora- behera). Eta soldata, ordea, bederatzi pezeta baino gutxigokoa da.

zuhaitza baten gerizan

zuhaitza baten gerizan

Kontatzera natorkizuen istorioa benetakoa da. Hemendik urruti gertatu zen, oso urruti, Etiopian alegia. Pasadizoa ez da nirea. Ryszard Kapuscinsky idazle poloniarrari lapurtu diot. “Ebano” liburutik hartutakoa da. Ostutako pasarteak “zuhaitza baten gerizan” du izena.
Duela urte asko jazo zen, Adofo izeneko herri txiki batean, Wollega probintzian. Nilo Urdinetik gertu izan arren, parajea sabanaren erdian dago. Eguzkiak erretako lurraldea da. Ordokiak ikaragarriak dira, amaiezinak. Hondarrak dena betetzen du, eremu oro. Beroa itolarria da; eguerdian jasanezina. Lautada haietan belar lehor eta horixka bat sortzen da. Noizbehinka zuhaizka ihartu eta arantzatsuak ere ikus daitezke. Gauza handirik ez. Baina Adofok badu berezitasun bat. Herrixkatik gertu bada zuhaitz eder bat: mango bat da. Adar-buru zabala du eta berde biziko hostoak. Urrutitik ikusten da: zerumugan ageri den orbana da, zorioneko adarrartea. Zergatik zuhaitz bakarra?, nola liteke horrelako arbola sortzea ezerezaren erdian?, nondik jasotzen du bere bizigarria? Inork ez daki. Misterio bat da. Kilometro askotxo egin behar dira beste mango batekin topatzeko.
Mangoaren ingurua magikoa da. Itzalak erakartzen du jendea: izan ere, eguerdian, eguzkiak goia jotzen duenean eta zerua zuri-zuri geratzen denean, zuhaitzaren itzalak mundu guztia babesten du. Beroa eraman errazagoa da zuhaitzaren gerizpean buztinezko txaboletan baino. Mangoaren baitara biltzen dira den-denak: haur eta gazte, zaharrak eta ez hain zaharrak, gizon eta emakumeak, baita herriko behiak, ardiak eta ahuntzak ere. Herri osoa. Herriko gauzak ere bertan erabakitzen dira, denon artean solasean. Eztabaida oro egunez egin behar da. Eztabaidak solaskidearen aurpegia ikustea exijitzen du, jakiteko haren hitzak eta begiak bat datozen edo ez.
Mangoaren babespean eskola sortzen da egunero. Ez dago hormarik, ez dago aterik. Zabala oso da. Adofoko maisua bertara joaten da. Haurrak ere bertaratzen dira, adin guztietakoak. Adin tarteak ez du axola. Maila bakarra da guztiontzat. Nahi duena joaten da. Ez da derrigorrezkoa. Maisuak poltsikotik ateratzen du alfabetoa. Orri batean dago idatzita. Zuhaitzaren enborrean iltzatzen du. Enborra da bere arbela. Altura egokia aukeratu behar du, haur guztiek alfabetoa ikus dezaten. Makil baten laguntzaz, letra guztiak errepasatzen ditu, banan-banan. Haurrek buruz ikasi behar dituzte. Ez dute arkatzik, ezta orririk ere.
Horraino lapurtutako pasartea. Urte dezente igaro arren Afrikaren egoera ez da askotxo aldatu. Gabeziak, gaixotasunak, ustelkeria da nagusi; miseriaren gordinkeriak, azken batean.
Zilegi bekit gure egoerarekin alderaketa egitea? Behartuegia, akaso? Gure erreferenteak beste batzuk dira: Finlandia eta enparauko hezkuntza sistemak, noski. Iparraldeko herriei begira gaude, ez hegoaldekoei. Ikus-entzunezkoen gelak ditugu, arbela digitalak ere bai (eta ez enborrezkoak). Teknologia berrien sukarrak planeta osoa hartu du bere mende. Hezkuntzaren mundua ere ari da pausoak ematen. Ikasle bat, ordenagailu bat. Hori omen da helburu. IKT ikus-entzunezko teknologia berriak ezinbestekoak dira gelan; noski.
Zein urrun dago Kamerun,… baita Etiopia ere!, baita… Javier Sadaba filosofo eta etikako irakasleak esan berri du: “benetako iraultza kulturatik etorriko da, hezkuntza mundutik, alegia”. Beharrik!

Txema Ramirez de la Piscina, EHUko irakaslea eta Koldo Mitxelenako aita.

http://www.hitzak.net/tag/koldo-mitxelena

Kubako Hezkuntza Sistema

Lau mendez, Kubatarren gehiengoa kulturatik eta hezkuntzatik at egon izan da. Hezkuntzari eta kulturari ez zioten inongo arretarik eskaini, esklabutzaren instituzioa eusteko ahaleginetan.Jose Martí-k Kubako independentziaren aldeko programa moldatu zuen, eta hezkuntza eta kulturaran balioen aldeko ideia ekarri zuen.Garai hartan, jakina zen eskola publikora joaten ziren haurrak erabateko ezjakintasun egoeran bukatzen zituztela ikasketak.1.953ko egoera:- 1.000.000 analfabeto baino gehiago.- 10.000 irakasle langabezian.- 6-12 urte bitarteko haurren %56,4 joan zitezkeen eskolara.- 550.000 haur zeuden eskolarik gabe.- 13-19 urte bitarteko gazteen %28ak lortzen zuen prestakuntza hezkuntza ertainetako zentroetan jarraitzea.- Ezindu fisikoentzat eta adimen urrikoentzat ez zegoen Heziketa Berezirik.



http://lorapraiz.blogspot.com/

ZERO POBREZIA KANPAINA.

ZERO POBREZIA KANPAINA.
Estatu mailan antolatutako kanpaina da, Garapenerako Gobernuz Kapoko Erakundeen (GKE) kordinakundeak antolatuta, 400 GKE-k bultzatuta eta hainbat sindikatu, emakume-talde, giza eskubideetako talde eta Elizako erakundeek euren atxikimendua agertu diotelarik. Kanpaina honen helburua zera da: POBREZIAREN AURKA LAN EGITEA, MODU EGOKI BATEAN, PREMIAZ ETA BEHIN BETIKO ETA HORRETARAKO GIZARTEAREN SEKTORE GUZTIAK INPLIKATZEA.
Gipuzkoako Caritas-ek mobilizazio honi bultzada bat eman nahi dio hiritarrak inplikatzen saiatuz.
Helburuak honakoak dira:
1.- Pobrezia larria eta gosetea desagertzea.
2.- Denontzako lehen hezkuntza sortzea.
3.- Genero berdintasuna eta emakumeen autonomia sortzea.
4.- Haurrek heriotza tasa jaistea.
5.- Amen osasuna hobetzea.
6.- HIESA-ri, paludismoari eta beste gaixotasun batzuei aurre egitea.
7.- Ingurume iraunkorra bermatzea.
8.- Garapenerako mundu elkarte bat garatzea.

http://lorapraiz.blogspot.com/2008/11/zero-pobrezia-kanpaina.html

ESKOLAZ KANPOKO LAGUNTZA

Emakumearen sustapenerako Ashajyoti proiektuan garrantzi handia ematen zaio haurren babes eta heziketari. Ikasteko aukera izan duten gurasoek nahi izan dute haien seme-alabek ere antzeko maila edo handiagoko heziketa izatea. Horregaitik, oso garrantzitsua da heziketa nabarmentzea eta emakumeei heziketa izateko aukera ematea; horrek begiak irekitzen dizkie, gogoak pizten die beren seme-alabak nekazari-herritako eskoletara bidaltzeko, Ashabari herrixketako neska-mutilei eta bereziki antolakuntza-taldeetako kideen seme-alabei eskeitzen dizkieten eskolaz kanpoko ikastaroetara bidaltzeko.

Zoritxarrez, Indiako nekazari herrietako eskola gehienetan ematen duten heziketa oso eskasa da, sarritan irakasleak ez daude bat ere motibatuta. Oso haur gitxik lor dezakete irakasleek bete behar dituzten helburuak, horregaitik haur gutxi batzuei bakarrik irakasten diete eta gainerakoak bazterturik geratzen dira. Ikasturtea pasatu egiten da, baina ez dute ezer ikasten.
Horregaitik behar beharrezkoa da neska-mutilak eskolaz kanpoko ekintzetara joatea eta klaseak emateko gogoa duten ikasleekin ikastea, horrela ikasleak motibatu eta ikasten jarraitzeko gogoa izango dute.
http://lorapraiz.blogspot.com/

Calcuta Ondoan

Calcuta Ondoan
Garapenerako Gobernuz Kanpoko Erakunde katolikoa da, 1.999an sortua.
Calcuta Ondoan erakundeak hainbat proiektu finantzatzen ditu Indian. Proiektu horiek egoerarik txarrenean daudenei laguntzeko eginak dira, haien gizarte-bizitza, osasuna eta ekonomia hobetzeko asmoz.
Talde honen helburua nagusia, gizartean baztertuta eta ahaztuta daudenen artean egotea da.

http://www.calcutaondoan.org/c/co_preview.php

"El Huambrillo"ko Haur-Aterpetxea (Iquitos, Peru)

Aterpetxe hau lankidetza proiektu baten ondorioz eraiki zen eta bere helburua, muturreko probezia eta familia-desegituraketa egoeran bizi diren neska-mutil indigenak lanerako hezteako eta prestatzeko erantzun integrala eskaintzen da.
Bertan bizi diren neska-mutilak administrazio prozedura ofizial baten ostean sartzen dira "El Huambrillo" aterpetxean. Prozesu horretan DEMUNAk (Iquitosko haurrentzako eta nerabeentzako udaleko defentsa bulegoak) eta Haurren eta Nerabeen epaile eskudunak hartzen dute parte.
Aterpetxea funtzionatzen 1.995.urtean hasi bazen ere, egungu azpiegiturak 2002an inauguratu ziren Eusko Jaurlaritzari esker. Azken horrek GLSF-ren bitartez finantzatu ziruen lan horiek.

Bere azpiegitura berrian 50 mutilentzako eta 50 neskentzako lekua dauka, eta beharrezko sukalde eta ikuztegi zerbitzu guztiak. Bertan bizi direnei duintasun eta sustapen pertsonalerako lekua eskaintzeaz gain, el Huambrilloko proiektuak neska-mutil bakoitzari etorkizun egonkor bat izateko aukera eman nahi dio. Horretarako profesionalez eta bolutarioz osatutako talde batek lanerako heziketa eta prestakuntzari erreparatzen dio bereziki.
Hitzarmenak daude tokiko ikastetxe publikoekin umeak formalki eskolaratzeko.

http://lorapraiz.blogspot.com/2008/12/el-huambrilloko-haur-aterpetxea-iquitos.html

Giza Eskubideak

Pobrezia, giza eskubideen urraketaren sorburu eta ondorioa da.Pobrezia da ziur aski, munduan gertatzen diren giza eskubideen arloko arazo handienetariko bat. Gizarte askotan, txiroenek ez dute hezkuntza eskubiderik ezta osasun eskubiderik ez etxebizitza eskubiderik ere.

Gure herrian gero eta aberastasun handiagoa dagoen arren, hura gero eta okerrago dago banatuta eta, horren ondorioz, hainbat lagunek ez dituzte gizarte eskubideak bermatuta.
Bihar batzuk ez dira pobreziaz ere gogoratu ere egingo, eta hori negargarria izango litzateke.

http://lorapraiz.blogspot.com/2008/12/giza-eskubideak.html

Gure mundua bitan bananduta dagoela esan dezakegu: aberatsak eta ez aberatsak direnen artean hain zuzen ere. Gerrateak sortzen dituztenak aberatsak dira, eta gerrateak jasaten dituztenak pobreak, gaixotasun larriak dituztenak...
Lurralde azpigaratuetan geroz eta jende gehiago dago gaixorik, alde batetik gerrateengandik eta bestetik epideminegandik, gaixotasunengandik eta abar luze baten ondorioz. Ez dute sendagilerik ezta medikamendurik, eta beraz gaixotzen diren umeak medikamendu eta sendagile barik hil egiten dira zoritxarrez.
Diru ezak, hezkuntza munduan ere eragina du, kasu honetn, dirurik ez dutenez ezin dute hezkuntza mundua ezagutu. Hau da, ez dakite zer den eskola batera joatea, ez dakite zer den irakasle bat izatea, ezta zenbakiak ikastea. Tristea da benetan, gure inguruan gertatzen denaz konturatu nahi ez izatea.Baina batzuk konturatu ez arren, badaude beste batzuk adibidez ONG-ak gauza horreetaz arduratzen direnak eta lurralde horiei izugarrizko laguntzak ematen dizkietenak; hezkuntza arloan, elikagaiak bialduz,...

POBREZIARI AURRE EGINEZ

POBREZIARI AURRE EGINEZ
Gaur egun gazteen arteko ardurak garrantzitsuenak agunekin ondo pasatzea, kontzertuak, familia... dira. Baina badaude hoien artean beste kezka bat buruan dutenak ere: munduko pobrezia.
Euskal Herrian ez da txirotasuna egunero hain gertutik ikusten. Baina gazteak arduratzen dituen pobrezia, beste lurralde batzuetakoa da.
Badaude urtero boluntario izatera animatzen diren gazte pila. Toki askotan, etxea, ospitaleak eta eskolak falta dira besteak beste. Euskal Herritik hainbast gazte joaten dira boluntario gisa lurralde hoietara, emakumeei laguntza ematera, umeei eskolak ematera edota eraikin berriak eraikitzera.
Europan ikasketak ez dituzten gazteen portzentaia ez da hain altua. Lurralde azpigaratuetan aldiz, gazteek ez dute ia ikasteko aukerarik izaten.

Eusko Jaurlaritzak 1,3 milioi euro banatuko ditu hezkuntzako programa osagarriak garatzeko

Eusko Jaurlaritzako Gobernu Kontseiluak 2010-2011 ikasturterako hezkuntzako programa osagarriak garatzeko diru-laguntzetarako deia egiteko agindua onartu du gaurko bileran, Hezkuntza, Unibertsitate eta Ikerketa sailburuak proposatuta.

2010/2011 ikasturtean zehar programa hauek garatzeko zenbatekoa 1.320.120 eurokoa izango da guztira, eta proiektu bakoitzak gehienez 69.480 euro jaso dezake.
Aldi batean hezkuntza-behar bereziak dituzten ikasleentzako eskolatze-programa osagarriak martxan jartzeak sortarazten dituen gastuak ordaintzea da aginduaren helburua.

Beharrizan horiek kontrako gizarte edo kultura-egoerarekin lotuta egoten dira, eta egoera horiek pairatzen dituzten ikasleei laguntza eta hezkuntza-arreta berezia eman behar izaten zaie, eskolara eta gizartera egokitzeko jokabide-arazo larriak izaten baitituzte.

http://www.irekia.euskadi.net/assets/a_documents/696/jaurlaritzaren_erabakiak_2010_11_09.pdf?1289312284

Niefang herria

􀂛 Niefang barrutia Hego Erdialdeko probintzian dago, eta 70 herrixkatan
sakabanatutako 30.000 biztanle ditu. Herri nagusiak izen berbera du, eta bertan
2.000 pertsona bizi dira.
􀂛 Niefang Mbini ibaiaren ertzean dago kokatuta. Klima ekuatoriala du, lehorteak
eta euriteak txandakatzen diren lau urtarorekin. Herrira lurrezko errepide baten
bidez iristen da. 70 herrixketara, berriz, basoan barrena doazen bidezidorretatik.

􀂛 Biztanleen % 95 fang-a da, bantu etniaren barruan dagoen talde batekoa. Hazten
dituzten gauzetatik bizi dira: platanoak, kakahueteak, azukre-kanabera, juka.

􀂛 Niefang-eko herrixka bakoitzak eskola bat du, baina irakasteko behar diren
oinarrizko bitartekoak falta zaizkio. Lehen Hezkuntza bukatzeko, haurrek herri
nagusira joan behar dute. Hori gastu handiegia da familientzat (ostatua, janaria...), eta
haur askok ikasketak bertan behera utzi behar izaten dituzte. Irakaskuntza, gainera,
masifikatuta dago; lehen hezkuntzako estatuko ikastetxeetan, gela bakoitzeko 100
ikasle baino gehiago daude.

http://www.fundacionproclade.org/IMG/pdf/7_eh.pdf

aldaketa munduan HEZKUNTZArekin hasten da

Emkume bat heztea familia bat heztea da

LINDAREN BIZITZA

Linda deitzen naiz, 21 urte ditut eta Kamerungo herri batean bizi
naiz.
Bost urterekin eskolara joaten hasi nintzen. Nire aitak esan zidan
ikasteak lagundu egingo zidala etorkizunean. Horregatik,
egunero, etxeko lanak egin ostean, koadernoa eta arkatza hartzen
nituen eta eskolara joaten nintzen. Oso nekatuta heltzen nintzen eskolara,
nire etxetik ordu bete baino gehiagora zegoelako. Ikasgelan ikasle asko
geunden, baina neska oso gutxi ginen; izan ere, nire adineko neska asko
etxean geratu behar ziren, amari lanetan laguntzeko.
Nire herrialdeari buruzko gauzak ezagutzea zen eskolan gehien gustatzen
zitzaidana. Erabiltzen genituen liburuak eskolakoak ziren eta oso ondo zaindu
behar genituen, hurrengo ikasturtean beste ume batzuek erabili ahal izateko.
Eskolan jolastu eta abestu ere egiten genuen. Irakasleak kantak irakasten
zizkigun fang hizkuntzan, hau da, gure herrialdean hitz egiten den
hizkuntzetako batean.
Arratsaldean, eskolatik irten ostean, ordu bete ibili behar izaten nintzen
berriro. Bideetatik bakarrik joaten nintzenean, batzuetan beldur izaten
nintzen, mutil batzuek ziria sartzen zidatelako eta ikaratu egiten nindutelako.
Hori ez zitzaion batere gustatzen gure aitari, eta harrapatzen bazituen, errieta
egiten zien.
Urte batean ama gaixotu egin zen, eta ezin izan nintzen eskolara joan.

Etxean
geratu behar nintzen nire neba-arreba txikiak zaintzeko, janaria prestatzeko,
etxea garbitzeko eta aitari soroko lanetan laguntzeko.
Duela bost urte amaitu nituen eskolako ikasketak, eta orain oso
pozik nago nire familia berriarekin. Merkatura saltzera noanean,
ez nau inork iruzur egiten, oso ondo egiten ditudalako
batuketak eta kenketak. Ospitalean higieneari eta ume txikiak
zaintzeari buruz azaltzen digutena ulertzeko ere ez dut arazorik.
Beraz, nire familia osasuntsu dago.
Nire alabek adin nahikoa dutenean, eskolara eramango ditut,
aitak nirekin egin zuen bezala.

http://www.fundacionproclade.org/IMG/pdf/4_eh.pdf

IKASMAHAIAK DENENTZAT

Afrika: hiesa, haurrak eta hezkuntza.

Orain gutxi, urteko bere txostena aurkeztu zuen UNAIDSek, eta hedapen handia izan zuen orain aste batzuk.Helburua ez da arreta gaixoen edo hildakoen inguruko zenbakietara biltzea, nahiz eta horiek oso deigarriak izan lotsagarriak ez esateagatik. Ezta eskolatu gabeko edo hiesagatik eskolara joateari utzi behar izan dion haur kopurura ere. Egoera horrek Afrikaren etorkizunean edukiko duen eragina da harrigarriena.Afrikan, galtzear dago belaunaldi oso bat; GIBaren ondorioz, neurri handi batean. Eta hurrengoa ere galtzeko bidean gaude.Arreta hezkuntzan jarriz gero, Afrikako haurrek beti gainditu behar izan dituzte oztopoak eskolara joateko, Human Right Watch erakundearen txostenak dioen bezala; hiesaren aro honetan, baina, gero eta handiagoak dira oztopo horiek, eta badirudi herrialde horietako gobernuei eta guri bost axola zaigula.Gobernuek ez dute ahalegin handirik egin haurrek eskolara joateari utzi behar izan diezaioten, gurasoak zaintzeko edo familiarentzat mantenua lortzeko. Horixe bera gertatu da gurasoak hil izanagatik haurrek eskolara joateko bultzada bakarra galdu dutenean ere. Haurrak familia handien edo abegi familien mende geratu direnean, lan edota sexu esplotazioa jasan dute askotan, eta ia beti diskriminatu egin dituzte familiako haurrekin alderatuta, eta gobernuak ez du ezer ere egin horren aurrean. Askotan, behin baino gehiagotan ezagutu dute haur horiek gaixotasun eta heriotza zikloa, guraso, osaba-izeba, aiton-amona eta abar gaixotu eta hil baitzaizkie; bakar-bakarrik geratu dira azkenean, gobernuak berak ere bazter utzi baititu; horiek horrela, esplotazioan erori dira sarri haurrak.Erretrobiralen aurkako sendabideak aipatzen ditu UNAIDSek hainbatetan, konponbidearen zati garrantzitsu gisa. Afrikan, ordea, zenbait arazo dituzte horiek abian jartzeko orduan, eta arazoren bat edo beste ere ari dira sortzen sendabide horiek aplikatu dituzten lekuetan. Lehenengo kasuan, osasun arloko langile eskasia da arazoa.

http://paperekoa.berria.info/iritzia/2005-12-01/007/011/.htm

Children’s Health Program

Afrikan HIESek duen kutsapen indizea altua dela jakinez, orain fundazioaren proiektuen zuzendari denak beren sexu hezkuntza ikastaroak azpimarratzen ditu: “Pozik ikasten dute. HIES zer den erakusten diegu, nola eta zergatik datorren: oraindik badira zenbait neskatxa katarro bat bezala pilula bat hartuz sendatzen dela uste dutenak”.Kiandako proiektuen artean Kenyako lurraldean zehar Children’s Health Program azpimarratzen du. “Ekimen hau sortu zen bi mutiko hil zirenean, beren gurasoek dirurik ez eta medikuarengana eraman ezin izan zituztelako. Pena izugarria ematen du jakitean 2 euroren kontua zela. Hauek bezala badira zenbait haur medikamendu soil batez sendatu zitezkeen gaitzak dituztenak”.
Egoera honi irtenbide bat bilatu nahian, hasteko kontsultategi bat jarri zuen fundazioak, eta orain ekipo bat osatu du pobretasun larria dagoen eremuetan lan egiten duena eta inguruetako lehen-hezkuntza ikastetxeetara joaten dena, ikasleei mediku azterketa egitera eta, beharrez gero, tratamendu egokia eskaintzera.Batzutan kirurgia behar dute, bestetan terapia psikologikoa, tratu txarra ematen baitiete. Sei mila haurrei iritsi nahi dugu, eta horretarako laguntza behar dugu. 50 euro bakarrik behar dira haur baten osasuna zaintzeko 10 urtez” , esaten digu emakume lehiatsu honek.

Bilbotik Nairobira Kianda aurrera ateratzeko

Mercedes Otaduy-k 30 urte igaro ditu jadanik Kenyan2010ko urria 01a
Mercedes Otaduy, Opus Deiko kide numerarioa, 30 urte baino gehiago lan egin du Kenyako haur eta emakumeen sustapen eta garapenaren alde.1987an heldu zen Mercedes Otaduy Nairobira ikastetxe berri batean laguntzera boluntario bezala. Orduan 23 urte bakarrik zituen eta herri hartan ezagutu zuenak erabat hunkituta utzi zuen. “Dena bestelakoa zirudien. Jendea oso pobrea zela ikusten nuen, oinarrizko gauzak ere ez zituela ezagutzen. Oso zaila da giro horretan lagunak egitea, desberdina ikusten baitzaituzte. Harremanak ere ez ziren errazak, denek ez baitzekiten ingelesa. Zaila izan zen, ezer ez zen nik aurretik bizi izan nuen antzekoa” dio.Bilbotar hau Afrikara joan zen Kianda fundazioan lankide boluntario bezala lan egitera. Kianda Opus Deik 1961ean eraikitako erakunde bat da, Kenyako emakumeen bizitza garatzen eta hobetzen sustatzeko sortua. Proiektu zehatz batekin iritsi ziren kontinente hartara; idazkari ikasketen eskola bar sortzera. Eskola hura arraza guztietako emakumeak hartu zituen lehenengo erakunde akademikoa izan zen.Gaur egun, fundazioak baditu lehenengo hezkuntzatik unibertsitateraino doazen hezkuntza zentroak . “Orain dela 50 urte neskatxek ez zuten ikasketarik egiten, ez zuten aukerarik. Oraindik ere, baliabide ekonomiko gutxi baitago, dirurik izatekotan mutilen hezkuntzarako erabiltzen da, ez neskentzat” penaz dio Mercedesek.Desberdintasun eta pobretasun giro honek bultzatuta, Kiandako boluntarioak –irakasle guztiak emakumeak dira– egunez egun egiten dute lan Kenyako emakumeei zenbait eskola emanez. Kiandako eraikinetan irakurtzen eta idazten irakasten diete, baina lanbide batzuk ere ikas dezakete: josketa, nekazaritza, baita etxeko ekonomia ere.

Mercedes bertako umeekin laneanLaguntzaile boluntario honek azpimarratzen du ikasleak erlijio desberdinetakoak direla –kenyatar gehienak protestanteak dira–. “Ez diegu ezartzen ezer. Beren sinesmenak errespetatzen ditugu”, azaltzen digu.

http://euskara.opusdei.org/

Gaztelueta Fundazioaren Hezkuntza Eleaniztuneko Nazioarteko VII. Jardunaldietan.

200etik gora aditu ari dira parte hartzen. Bilketan Euskadi eta Europako zenbait herritako ehunka adituk parte hartu du2009ko otsaila 11a
Gaztelueta Fundazioak, Opus Deiko obra korporatiboa den Gaztelueta Ikastetxearekin lotua denak, ehunako aditu bildu ditu urtarrilaren 29 eta 30ean egin diren Hezkuntza Eleaniztuneko Nazioarteko VII. Jardunaldietan. Topaketa, Euskalduna Jauregian egin da, bere xedea izanik, hizkuntzaren arloan, euskal curriculum berriak dituen erronketan sakontzea. Horretarako, Bilbon bildu dira Europa mailako ekimen nagusienen bultzatzaileak eta, horiekin batera, Eusko Jaurlaritzako Hezkuntza Saila eta Euskadiko Ikastolen Federazioko arduradunak eta hezkuntzako euskal zentro askotako irakasleak.
Ardatza “Gaitasun eleaniztunaren erronka curriculum berrian” dela, jardunaldiek euskal hezkuntzaren egoera aztertu eta Europako beste herri batzuetako egoerarekin konparatu dute; aldi berean, irakaskuntzan beste hizkuntza batzuk integratzeko era berriak aztertu egin dira. Horrez gain eztabaidatu egin da, hizkuntzak ikastea izanik helburua, edukiak integratzeko ereduaz. Bilketa, Eusko Jaurlaritzako Hezkuntza Sailaren eta Bizkaiko Foru Aldundiaren lankidetzarekin burutzen da; halaber, babesleen artean daude Fundación “La Caixa” eta Santillana argitaletxea.
Txostengileen artean gailendu egin dira nazioarte mailako adituak, berbarako finlandiar Unibertsitateko Tuula Asikainen eta David Marsh , Eskoziako Aberdeengo Unibertsitateko Do Coyle, Ekialdeko Europatik etorritako Keith Nelly eta Frantziatik Djamel Ould, pedagogian espezializatua. Halaber, guretzat hurbilagokoak diren beste aditu batzuk ere izan dute parte, Mondragon Unibertsitateko Pilar Sagasti eta Euskal Herriko Unibertsitateko Jasone Cenoz irakaslea, Eusko Jaurlaritzako Hezkuntza Saileko hainbat aholkulari eta teknikari, Bartzelonako Escola Vila Olimpica-ko Teresa Serra eta Gaztelueta Ikastetxeko irakasle batzuek.Gaztelueta Fundazioak, jardunaldi hauekin, eguneratu egiten du bere konpromisoa, alegia, jarduteko eremu duen Euskadiko hezkuntza-kalitatea hobetzearekin duena. Fundazioa, Leioako Gaztelueta Ikastetxearena da eta, jardunaldi hauekin, zazpi izango dira hezkuntzari lotuta dauden gaien arloan antolatu dituenak. Gaztelueta Ikastetxea aurrelaria izan da, Euskadin, hirueledun hezkuntza eredua garatzean, eta xede horrekin dihardu lanean.David Marsh, Berria agunkarianTuula Asikainen, EL CORREO egunkarianDavid Marsh, Deia egunkarian

http://euskara.opusdei.org/arc.php?s=663&p=1-2009

Emakumearen hezkuntza Afrikan guztiz garrantzitsua da

"Emakumearen hezkuntza Afrikan guztiz garrantzitsua da"
John Odhiambok, Kenyako Strathmore Unibertsitateko Errektoreak, Espaniara egin duen bisitaldian, Europar Batasunari goi mailako ikasketen finantzaketa eskatu dio, jendeak unibertsitateetan matrikulatzeko dauzkan zailtasunak direla eta.2009ko martxoa 04a
Afrikako populazioa gaztea delarik –ehuneko hirurogeiak hogeita bat urte baino gutxiago ditu– Odhiambok gazteen hezkuntzan inbertitzearen garrantzia azpimarratu du garapenaren eragile denez.Bere iritziz, maila guztietako irakasle gabezia ikastetxeetan da Afrikak duen problema bat.
Adibidez Hegoafrikak lehen mailako irakaskuntzako 260.000 irakasleen beharra dauka, Afrikar kontinenteetan garapen handiena izan duen herria izanda ere.Ehuneko bata bakarrik Strathmore Unibertsitateko Errektoreak dioenez, Kenyan nazio produktu gordinaren ehuneko zazpia hezkuntzara doa, eta Espainian portzentaia hori ehuneko lauaren inguruan dabil.
Baina, ahalegin ekonomiko hori egin den arren, kenyatarren ehuneko batak baizik ez du unibertsitateko titulurik.Lehen mailako hezkuntza doan denez, populazioaren ia ehuneko lauregeita hamarrak oinarrizko hezkuntza lortzen du, baina portzentaia hau asko gutxitzen da goi mailako ikasketetan unibertsitateetako matrikukak garestiak baitira.Kenyan urtero 40.000 ikaslek amaitzen dituzte bigarren mailako ikasketak unibertsitateko ikasketetan sartzeko moduan, baina 10.000 dira bakarrik Estatuko diru laguntza hartzen dutenak. Horregatik besteak ez dute beste aukerarik kanpora joan edo ikasketak bertan behera utzi baizik.

http://euskara.opusdei.org/art.php?p=32591

Munduaren errealitatea..

Hirugarren munduko herrialdeetan, laboralki esplotatuak izaten diren haurren kopuruaren hazkundea izugarria da gaur egun.

Asia hegoaldean, 100 milioi haur baino gehiago daude lan neketsuak egiten eta horietariko %20ak egunero 13 orduz aritzen dira, hilabetero 15-20 euro besterik ez irabazteko.

Hego Amerikan ordea, 5 eta 16 urte tarteko 17 milioi haurrek lan egiten dute, haien soldata, familia osoko soldataren %20 suposatzen duelarik.

Guzti hau kontuan hartuta, umeen eskulana helduena baino hiru aldiz merkeagoa da eta horrek, biztanleria heldu aktiboa langabezian egotea ekartzen ari da. Bestalde, lan egiten duten ume hauek ez dira eskolara joaten. Guzti horrek, atzeratua den herrialdea, garapena izan dezan oztopatzen du.

Gainera, haur hauek lan egiten duten baldintzak penagarriak dira, ez baitago inolako segurtasunik ez higienerik. Arrisku konstantean daude tuberkulosia, anemia, ultzerak, arnas arazoak eta absezuak bezalako gaitzak hartzeko.

Enpresa handiek irabazi asko lortzen dituzte eskulan merke honekin, produktuaren ekoizpena gero eta merkeagoa izanda, irabazia handiagoa izango baita. Nike zapatilen enpresa honetarako adibide bikaina da.

INTERVIDA fundazioak, herrialde aurreratuetako biztanleria kontzientziatzeko nahiarekin jarduten du. ONG laikoa, apartidista eta independientea da. Nazio Batuen Kontseilu Ekonomiko eta Sozialean estatus kontsultibo berezia izatean lortu du eta bere helburua, munduko herrialde kaltetuenetako ume eta familien egoerak hobetzea da. Horretarako, hainbat proiektu garatu dituzte Perun, Bolivian, Guatemalan, El Salvadorren, Indian, Bangladeshen eta Malin.

Gaur egun, Estatu Espainoleko 260.000 familia inguruk apadrinazioaren bidez herrialde hauetako familiak laguntzen dituzte, baina INTERVIDAren ustetan, haurren esplotazio laborala, enpresen esku dago. Hau da, enpresek, kontrol handiagoa izan beharko lukete, Hirugarren Munduan haur eskulanaz ekoiztu den edozer salmentan ez jartzeko.

Hala ere, ez du pisu guztia enpresen gain jartzen. Herritarrok ere badaukagu zerezana gai honetan. Guk ez bagenitu produktu hauek erosiko eta haien kontrako jarrera erakutsiko bagenu, onura handia ekarriko genioke ume ustiatu horiei. Horregatik, ONG honek, kontzientziazio lan handia egiten ari da herrialde aurreratuetako jarrera kontsumistan.

http://umeakgizartean.blogspot.com/search/label/umeak

Aurrerabideak.

"Emaiozu gizon bati arrain bat, eta gaur jango du; erakutsi iezaiozu arrantzan, eta egunero jango du", dio txinatar esaera zahar batek. Eta horri kasu eginez dihardute One Laptop Per Child (OLPC) proiektukoek. Hirugarren munduaren aurrerabidea hezkuntzaren bidez etorriko delakoan, eta hezkuntzan atzera ez gelditzeko IKTak eta Internet beharrezkoak direla sinetsita, herrialde behartsuetako haurrei ordenagailu eramangarri bana helarazi nahi dien proiektua jarri zuen martxan GKE horrek. Horretarako, ordenagailu merke baina ahaltsu eta funtzional bat diseinatu zuten. Eta, poliki-poliki, mundu osoko teknologia iraultzen ari da.

Hirugarren mundua

Denok dakigu gaur egun zein egoeratan aurkitzen diren hirugarren munduko familiak, eta badakigu hirugarren munduko biztanleak Asian eta Afrikan bizi direla normalean. Bertako jende asko goseak eta egarriak jota hiltzen da, edo bestela edozein motatako gaixotasun batengatik, sendatzeko botikarik ez daukatelako.

Hori gutxi balitz, herrialde hauetako ume asko eta asko, bizi ahal izateko, txiki-txikitatik hasten dira lanean. Gainera, beraiek erabiltzen dituzten lan tresnak, guk erabiltzen ditugunekin alderatuz, izugarri atzeratuak dira. Esaterako, egurra eta pisuzko gauzak astoz garraiatzen dituzte alde batetik bestera edo, bestela, bizkar gainean.

Herrialde txiro hauetako jendeak egun askotan ez dauka zer jan, eta egiten duten lan guztiaren truke miseria bat besterik ez dute jasotzen. Hainbat kasutan ez dute oinetakorik erabiltzen eta, erabiltzekotan, beraiek plastikozko botilekin eta bi zapirekin egindakoak izaten dira. Arropa kontuan, ez dute arropa askorik erabiltzen, ez baitaukate zer jantzi eta, hotza egiten duenean, horietako asko gaixotuta hiltzen dira.

Hori guztia jakinda, oraindik ere gu kexu eta kexu gara. Behar ez ditugun gauza asko eskatzen ditugu, eta ez dugu bakerik ematen hura lortu arte. Etxebizitzei begira, adibidez, gureak eta beraienak alderatuz, alde handia dagoela ikusiko dugu. Izan ere, gure etxeak gutxi gorabehera handiak, beroak, politak, erosoak eta tresna berriz beteak dira. Beraienak, ordea, oso xinpleak dira, lau egurrez eta lastoz egindakoak, hotzak, logela eta sukalderik gabekoak…

Kontuan izan beharreko beste alderdi garrantzitsu bat eskolatzearena da. Guk protesta besterik ez dugu egiten ez dugulako ikastolara joan nahi edo ez dugulako ikasi nahi edo ez zaigulako ikastea gustatzen. Edonola ere, 3. munduko haurrek ez daukate hori aukeratzerik; izan ere, beraiek ikasi nahi bai, baina ez daukate horretarako aukera askorik. Askok ez dakite ez idazten ezta irakurtzen ere! Gu eskolaz ahaztu nahian eta beraiek, berriz, ikasteko aukera baten bila.

Benetan tamalgarria da duguna apreziatzen ez jakitea. Ez zaizue horrela iruditzen? Esan beharra dago, dena den, nahiz eta nahikoa ez izan, gaur egun GKE ugari dagoela pertsona horiei laguntzeko prest. Gero eta jende gehiagok, gainera, adoptatu edo besoetan hartzen ditu horrelako umeak azkenaldian maiz burutzen diren kanpaina ezberdinen ondorioz. Hori dela eta, gero eta lan handiagoa egiten ari gara denon artean.

Amaitzeko, zera esan nahi nuke: laguntza beharrean dagoenari laguntza eman behar zaio. Ea poliki-poliki beharrizan gorrian dagoen jendea egoera tamalgarri horretatik ateratzea lortzen dugun!

http://euskaljakintza.blogsome.com/category/orokorra/page/2/

Azpeititik laguntza Boliviako umezurtegi batera

Diartek boletoak ateratzen ditu dirua lortzeko

Ramon Gurrutxaga Iraurgiko irakasleak egiten du lan Bolivian kooperante gisa eta berak egiten du bi herrien arteko zubi lana

Umezurztegiaren aldeko oleo koadroa ikusgai dago Diart-eko erakusleihoan.

Diart pintura eta eskultura estudioak eta Iraurgi ikastetxeko Ramon Gurrutxaga irakasleak elkartasun egitasmo bat abian jarri zuten duela lauzpabost urte. Helburua Boliviako Santa Cruz de La Sierra herrialdeko umezurztegiari laguntza ematea da eta aurten ere ekin diote elkartasun ekimenari.

Ramon Gurrutxagak zazpi urte daramatza Santa Cruz de La Sierra (Bolivia) herrialdeko umezurztegira kooperante gisa joaten. Uda partean joan ohi da eta hemen bildutako dirua Gurrutxagak berak eramaten du umezurztegira. Dirua Diart pintura eta eskultura estudioak ateratako boletoen bidez lortzen dute. Urtero Diart-eko ikasle batek margolan bat egiten du boleto horien sari gisa ateratzeko. Aurtengo oleo koadroa Diart-eko erakusleihoan dago dagoeneko, Eliz kalean.

Apadrinatzeko beharra

Diru laguntza umezurztegira eramateaz gain, Gurrutxaga beste zeregin batetaz ere arduratzen da. 166 ume bizi dira egun umezurztegian eta, jakina denez, familiarik gabeko haurrak dira. Gurrutxaga ume horiei laguntzeko umezurztegiko haurrak apadrinatzeko lanean ari da. "Azpeitia eta Zumaia artean, ni zumaiarra bainaiz, 56 ume ditugu apadrinatuta. Baina, tamalez, urtez urte kopuruak ez du gora egin" dio. Zuzenean Gurrutxagak berak eramaten du umezurztegira boletoekin ateratako dirua eta baita apadrinatutako umeentzakoa ere. Jendea animatu nahi du haurrak apadrinatzera. Horretarako Iraurgi ikastetxera jo eta Ramon Gurrutxagagatik galdetu besterik ez dute interesatuek.

Uztailaren 13an egingo du bidaia Boliviara eta lehenengo eta behin, "lortutako dirua umezurztegiko botikina betetzeko" erabiliko duela azaldu du Gurrutxagak. Haurrei arropak erosteko ere erabiltzen dute hemendik eramandako dirua edota baita ikasketetan laguntzeko ere. Abuztuaren 16an agurtuko ditu haurrak Gurrutxagak eta etxera itzuliko da, datorren udara arte.

iturria: http://www.uztarria.com/albistiek/1181733686

Aitordetzaren Hezkuntza Programa

Bigarren Hezkuntzako ikasle guztiek Haurralde Fundazioarekin aitordetza-programa honetan parte hartzen dute. Lehenbiziko ideia ikasle talde batek izan zuen 1997an. Gaur egun proiektu guztiz sendoa dugu. Taldeek Mozambique edo Indiako haur bana aitordetzen dute. Haur horren berri eta argazkia eskuratzeaz gain, berarekin postaz komunika daitezke. Bizi den herriaren geografia, ekonomia etab. ezagutzen dituzte eta Haurraldeko langileek ere hitzaldiak eskaintzen dizkigute bertan izan dituzten esperientziak ikasle zein gurasoei azaltzeko (batzuen laburpena Axularreko Guraso Eskolako menu honetan irakur ditzakezu).
Aurten DBH eta Batxilerreko ikasleek 2016€ bildu dituzte 12 haur aitordetzeko.
Haurraldeko bolondresek ezkerreko menuetan aurkituko dituzuen irudiak ekarri dizkigute. Menuotan ere India eta Mozambiqueri buruzko informazioa eta ikasle batek egindako idazlana dauzkazu.

http://www.axular.org/webguneak/haurralde/index.htm

HAURRAK LANEAN, ZORITXARREZ!

Arropa, kirol materiala, jostailuak... erosten ditugunean, normalean ez dugu kontuan hartzen non, nola eta noren lanaz eginda dauden. Hau da, ez dakigu haurren lanaren emaitzak diren edo lan honetan haurren eskubideen aldarrikapena errespetatzen den ala ez. Adibidez, ez gara konturatzen haurrak alaitzeko balio duten jostailuen atzean askotan beste haur askoren mina eta tristura daudela, haurren lan esplotazioaren ondorioz.

Badakizu ekainaren 12an mundu osoan Haurren Lanaren Aurkako Eguna ospatu dela? Dena den, gai hau ez da egun bateko kontua. Izan ere, elkarte asko dabiltza borroka honetan. Eta horietariko batek, Unicefek hain zuzen ere, uste du hezkuntza dela haurren lanaren zulotik ateratzeko bide zuzena. Honen adibide bat Carla, Boliviako haurra, da. Eta beste kasu bat da "La espalda del mundo" filmaren pertsonai nagusietariko batena: Guinder, Peruko haurra.

Euskal Herrian ere badaude gazte eta haurren eskubideen alde lan egiten duten elkarteak. Gasteizen, adibidez, Izan Elkartea dugu. Elkarte honek "Zer dugu...?" dohako aldizkaria argitaratzen du, bere web orrian ere dagoena. Azken aleak, 17. zenbakiak, "Haurren esplotazioa munduan " izenburua du.

Gai honi buruz informazio gehiago eskuratu nahi baduzu klikatu hurrengo webguneetan:

http://www.monografias.com/trabajos/einfantil/einfantil.shtml

http://www.ropalimpia.org

iturria: http://www.eduramuriza.blogspot.com/